Hallo,

Waaraan ontleen jij hoop wanneer om je heen de wereld op zijn grondvesten schudt? Wat maakt dat je elke dag opnieuw weer opstaat, je werk doet en je dierbaren liefhebt? Wat maakt dat de wanhoop, die je vast voelt op een dag dat weer tientallen onschuldige mensen het slachtoffer werden van een aanslag, het toch niet wint van de hoop? Zelf zie ik deze tijd als een transitieperiode van chaos en machtsstrijd, waarin verschillende waarden met elkaar strijden. Wint delen het van het ongebreidelde ik-ik-ik? Zullen compassie en respect sterker blijken dan haat en onverschilligheid? Aan die andere waarden probeer ik elke dag bij te dragen. Mijn ambities zijn wel wat kleiner geworden. Zo  onderdruk ik de neiging om te vloeken om asociaal gedrag en ik houd me voor dat iedereen een eigen, innerlijke strijd voert. Ik zeg vaker sorry, je hebt gelijk. Probeer te glimlachen naar iemand op straat. En wat ook goed werkt: ik lees voortdurend verhalen die laten zien dat andere waarden terrein winnen. In deze nieuwsbrief vind je zulke verhalen ook. Zoals dat van de Spaanse vrouwen die van de economische crisis een kans hebben gemaakt om aan politieke invloed te winnen en een menselijker beleid te realiseren. Heb een fijne zomer, en rust goed uit van het pionieren, zodat je er straks weer vol tegenaan kunt!